Een grote stem, een groot hart, een mooi mens: Adri Bras

Op 24 maart bereikte ons het droeve bericht van het overlijden van Adri Bras.
Adri was voor de Hoekse PvdA van grote betekenis: als deelraadslid, als burgerlid, als bestuurslid en als energieke stimulator.
Vooral zijn weerzin tegen locale politieke spelletjes maakte op onze diepe indruk. Zie ook onderstaand in memoriam door Paddy Roomer.
Een grote stem, een groot hart, een mooi mens:  Adri Bras

Adri was Adri. Hart op de tong. Die grote stem. Een medisch wonder ook. Zijn niertje, zoals alleen hij het kon zeggen, dat het na twee transplantaties goed deed. Zijn hart. De laatste jaren hadden de medicijnen zijn heupen aangetast. Zijn ogen.

Zijn stem en zijn aanwezigheid bleven groot. Hij leefde het leven tot het laatste moment. Volop! Zijn leven. Ik begreep wel waar het vandaan kwam dat onrustige. Alles uit het leven willen halen tot in het onbegrijpelijke toe. Vaak dacht ik, doe het wat rustiger.  Zijn sigaretten, een borrel, zijn medische achtergrond het was voor velen vaak onbegrijpelijk, maar hij leefde met het grootste plezier. Dus voor hem goed.

Die grote stem was hoorbaar in de politiek. Lokaal om precies te zijn. Adri hield van PvdA-Hoek van Holland. Ik heb hem zelf politiek gezien niet mee mogen maken. Maar de verhalen die ik van hem en anderen hoorde waren groots. Bob Varekamp, Piet van der Wel, grote namen uit de Hoekse politiek, kwamen in die verhalen vaak voor. Met een lach, maar ook met ergernis over de spelletjes die er over zijn Hoek van Holland gespeeld werden. Daarin kon hij spijkerhard uithalen. Hart op de tong, maar met een klein hartje.

Ik begon politiek zo rond 2004. Adri zat vaak in het buitenland. Vooral via de Hoekse Krant van zijn Tom van Ooiien, was hij vanuit alle delen in de wereld op de hoogte van wat er zich in de Hoek allemaal afspeelde. Wekelijks kwamen de mails in de inbox binnen, vol goed bedoelde adviezen. Richting bepalend. Strategisch ook. Het was Adri ten voeten uit. Betrokken, houdend van Hoek van Holland en zijn lokale PvdA. Die grote stem! De laatste jaren vaak vanuit China.

Adri was een man waar je van gaat houden. Niet een klein beetje, maar veel. Onvoorwaardelijk. Zo was hij. Hij koos onvoorwaardelijk voor mensen. Die grote stem koos ook voor mij. In de  politiek, maar nog veel meer als een vriend. Stiekem zag ik hem als mijn tweede vader. Zelf ben ik mijn vader 27 jaar geleden kwijtgeraakt. Niemand kan je eigen vader benaderen, maar Adri kwam verdomd dichtbij.

Die grote stem ontmoet nu misschien wel ergens mijn pa. Zitten naast elkaar, een borrel drinkend, een sigaret of een shaggie rokend, naar beneden kijkend en Hoek van Holland zien. Het Hoek van Holland waar we die grote stem niet meer zullen horen. De grote stem die we nooit zullen vergeten. De grote stem waar we altijd van zullen blijven houden.

Paddy Roomer